Friday, October 28, 2011

杂篇

久违的blog~
我好久没有在这边写心情日志了。
难得今天考完试,我又有心情写,就来写写吧! =D

~~~~~



2011年下半年期末考结束了。
这场考试是高二生涯中最后的一个考试,(SPM除外)
它的结束,象征着高三生活的到临。

这次的考试考得好不好?
我不知道,也不重要。
关键是,我学到了吗?我会了吗?

眼看着高三生涯即将到临,
我不断地问我自己:我准备好了吗?

曾经,思考过不读高三,想靠其他考试(例如SAT,SPM)打出一片天下。
可是……
事实证明,繁重的课业已经不容许你分身准备其他考试了。
无奈之下,只好选择留下来……与在兴华的朋友们共同努力,拼传说中的“高中统考”。

无可否认的,高中统考不简单,但我相信这是对的选择。

……

只有统考选科方面,思量了很久:
历史,我到底要选你吗?

我承认我对“历史”这门科目有很深厚的兴趣。可是……选拿历史=多一个考试要准备的东西。
我喜欢历史,但我不需要考那个考试,对吧?
少了这么的一科,我可以省下很多时间,做更多有意义的事情,对吧?^^
**我不介意读高中那三本课本,我不介意选读历史,但我介意这是一场考试……

狠下心来,别选它……
专心准备那8科吧!

~~~~~



GLEE~

不知道你们是否看过这套戏呢?
其实,这套戏很特别,好看之余,他们唱的歌也超好听的。

这套戏,其实蛮有异议的。
Glee club,不管你是肥的,瘦的,仰或残障的 ,正常的,又或者是漂亮的,丑的,
只要你声音好听,你都可以加入。

有能力的人,就会获得重用……

~~~~~



另外,在我考试期间,我姐姐也到中国工干了。
在此,希望她工作顺利了。^^

~~~~~



是否发现时光匆匆?

燕子去了,有再来的时候;杨柳枯了,有再青的时候;桃花谢了,有再开的时候。但是,聪明的,你告诉我,我们的日子为什么一去不复返呢?--朱自清《匆匆》


2011年,真得过得很快,这一年也发生了很多很多的变化。


例如,最近我班最hot的消息:顺杰终于找到了我们的嫂子,开始了一段恋情,在此,顺便祝福他们吧~ =D 


我啊,
今年过得很……“空”的。


有挑战性的比赛,繁重的课业,
把我压了下来。


或许,真的应该这样形容:
是非成败转头空,几度夕阳红。


对,就是这个“空”的意思。


曾经很执著,却发现,到最后,并得到不多。
尝试放开,获得的东西反而更多。
当然,放下不代表放弃;执著不代表坚持。
遇到难事,应该坚持,不应该执著……
应该适当的放下,并不是放弃……


坚持该坚持的,放弃该放弃的。


Again, you can't connect the dots looking forward; you can only connect them looking backwards. So you have to trust that the dots will somehow connect in your future. You have to trust in something - your gut, destiny, life, karma, whatever. This approach has never let me down, and it has made all the difference in my life.--Steve Job


珍惜时光,做有意义的事情,这些事情连接在一起,将会影响你的未来。 =D


如果你觉得我是“天才”,告诉自己,其实你也是个“天才”。
如果你觉得我是“笨蛋”,很开心你如此想我,因为我是“笨蛋”,我才可以继续学习……

相信自己吧,朋友。

~~~~~



[转]有没有试过回过头去看你跟一个人的聊天记录,从一开始到现在。看着看着就笑了,笑着笑着就哭了。。。一个人,从陌生走近你,然后再陌生。

朋友们,你还记得我吗?

或许……
有一天,我们变得很陌生……

但,我不希望什么……

我只祈求你们,记得我,这位平凡不过的朋友…… =D

~~~~~


最后,2011年的SPM 即将到来。
全力以赴,做到最好,不留遗憾!=D

~~~~~

后记:
我知道这篇很没有重点。
谢谢你看完它。=D

让你听一首歌,鼓励鼓励:

加油~=D


法老
28/10/11
1:12p.m.

Tuesday, October 25, 2011

BM WATAK~




Terdapat tiga watak yang memainkan peranan penting dalam novel Interlok, terutamanya untuk menghidupkan cerita. Tiga watak itu ialahSemanCing Huat, dan Maniam.

1. Seman
Seman ialah anak tunggal Pak Musa dan Mak Limah. Kulitnya lebih cerah daripada kulit bapanya. Dia tidak bersekolah dan cuma belajar mengaji Quran dengan Lebai Man. Oleh itu, dia buta huruf dan tidak tahu membaca dan menulis. Dia berkahwin dengan Gayah, anak Mat Ranggi dan dikurniakan dua orang anak. Dia rajin bekerja, buktinya dia rajin mengusahakan tanah sawah bapa mentuanya dengan menanam sayur-sayuran dan kacang selepas menuai padi. Seman tabah menghadapi dugaan dalam kehidupan, contohnya dia tabah mengharungi hidupnya yang berliku bersama-sama dengan ibunya selepas diarahkan keluar oleh Cina Panjang dari rumahnya. Dia seorang yang penyayang, contohnya dia sayang akan ayah dan ibunya. Seman hormat dan taat akan orang tua, buktinya Seman hormat kepada ibu dan ayahnya dan tidak membantah kata-kata mereka.

Seman seorang yang berani, contohnya dia berani menjemput Pak Utih yang menjadi dukun ke rumahnya pada waktu malam untuk mengubati ayahnya yang sakit, setelah disuruh oleh emaknya seorang diri. Dia bersabar ketika menghadapi dugaan, contohnya dia bersabar ketika menghadapi kematian ayahnya dan menghadapi kehidupan baharu bersama-sama dengan ibunya selepas kematian ayahnya di kebun Cangkat Janggus. Dia suka menolong orang dan tidak menyimpan perasaan dendam, contohnya Seman menolong Poh Eng dengan memberikan perlindungan kepadanya. Perkara itu berlaku selepas kedai Cing Huat dimasuki perompak walaupun dia marah akan Cing Huat. Seman kuat beribadat terutamanya selepas kematian ayahnya, contohnya dia bangun pada waktu tengah malam untuk bersolat sunat dan berdoa kepada Allah. Di samping itu, dia juga menunaikan solat wajib, contohnya dia bersembahyang Jumaat di masjid Kampung Nyiur Condong. Seman bersemangat patriotik, buktinya dia hendak merayakan kemerdekaan negara yang diadakan di Kuala Lumpur.

Seman berfikir secara rasional dan bertindak dengan matang untuk menyelesaikan masalah, contohnya dia telah berjumpa dengan Cing Huat dan bertanyakan hal geran tanah, dan perjanjian dengan bapanya itu. Dia juga mendapatkan pandangan penghulu tentang masalahnya itu dengan ditemani oleh Lebai Man. Seman mudah bersimpati, contohnya dia bersimpati dengan Poh Eng dan membantunya untuk mendapatkan termpat berlindung.

2. Cing Huat
Cing Huat ialah anak Kim Lock yang datang dari negara China dengan ayahnya. Dia digelar Cina Panjang oleh orang-orang kampung. Badannya gemuk dan perutnya gendut. Cing Huat berhijarah ke Malaya untuk mencari pekerjaan dan mengumpul kekayaan. Cing Huat tabah dan gigih, contohnya dia pernah bekerja sebagai pembantu kedai makan dan kedai runcit di Singapura serta bekerja di lombong bijih bersama-sama dengan bapanya ketika berusia sepuluh tahun. Dia berkahwin dengan Tua Pao dan memperoleh empat orang anak, iaitu Yew Huat, Yew Seeng, Poh Eng dan Poh Kheng. Dia seorang yang pemarah dan panas baran, contohnya dia marah dan menampar Yew Seng kerana melawan kata-katanya. Dia berprasangka buruk terhadap orang Melayu dan menganggap bahawa mereka malas. Oleh sebab itu, dia tidak suka akan anaknya, Yew Seng yang berkawan dengan budak-budak Melayu.

Cing Huat rajin bekerja dan akhirnya dia menjadi tauke kedai runcit yang berjaya. Walaupun dia menyuruh anaknya mengurangkan timbangan sedikit dalam urusan jual beli tetapi dia seorang yang pemurah, buktinya dia mendermakan wangnya sebanyak lima ratus ringgit untuk membina sekolah Cina di pekan Simpang Empat. Selain itu, dia memberikan pinjaman wang kepada Pak Musa dan menggunakan nama Pak Musa untuk membeli tanah orang-orang Melayu. Dia juga murah hati untuk menanggung perbelanjaan tambang bas bagi orang-orang kampung yang hendak merayakan kemerdekaan negara di Kuala Lumpur. Namun begitu, dia tidak boleh bertolak ansur dengan syarat pemilikan tanah dan buktinya dia mengarahkan Seman dan Pak Cin keluar dari rumah dan tanahnya.

Cing Huat pintar dan bijak dalam perniagaan, terutamanya dia menawar harga yang paling murah kepada orang yang hendak menjual barang kepadanya tetapi dia tidak akan mengurangkan harga orang yang hendak membeli barang jualannya. Dia juga bijak untuk mengumpulkan harta, iaitu dengan menggunakan orang Melayu seperti Pak Musa dan Pak Cin untuk menjadi proksinya membeli tanah orang Melayu.

3. Maniam
Maniam berasal dari sebuah kampung di Kerala yang terletak di sebuah negeri di pantai barat India Selatan, dan dia datang ke Malaya untuk mencari rezeki kerana keadaan hidupnya yang terlalu miskin di India. Badannnya tegap dan tinggi, tulang rangkanya besar, dan berkulit hitam. Dia baru berumur 30 tahun semasa tiba di Pulau Pinang. Isterinya yang terpaksa ditinggalkan di India lari mengikut lelaki lain dan dia berkahwin pula dengan Malini, anak Perumal di kebun Cangkat Lima.

Maniam rajin bekerja, contohnya dia melakukan berbagai-bagai kerja seperti menjadi kuli di pelabuhan dan bekerja di kebun kelapa di Cangkat Lima serta kebun getah di Cangkat Janggus. Maniam tidak suka akan fitnah, buktinya dia marah akan Suppiah yang telah memfitnahnya iaitu dengan mengatakan bahawa dia sudah berkahwin dan meninggalkan isterinya dalam keadaan miskin di India kepada Mariama dan pekerja-pekerja di ladang itu.

Maniam seorang yang rasional, contohnya dia tidak mahu memberikan alasan dan menerangkan perkara yang sebenarnya kepada bapa mentuanya yang kecewa dengannya setelah mengetahui latar belakangnya itu. Dia seorang yang berani dan benci akan orang yang suka berbohong dan menceritakan keburukan orang lain, contohnya oleh sebab terlalu marah, Maniam mengejar Suppiah yang menyebarkan cerita buruk tentang dirinya. Namun begitu, perkara lain pula yang berlaku iaitu dia ditembak oleh pengurus ladang kerana menyangka Maniam hendak membalas dendam terhadapnya kerana memukulnya di kebun sebelum itu. Walau bagaimanapun, Maniam mendengar kata orang yang lebih tua, contohnya selepas peristiwa itu bapa mentuanya, Perumal menyuruhnya pergi ke tempat lain untuk mencari pekerjaan dan meninggalkan isterinya di situ bagi mengelakkan persengketaan yang berlarutan. Dia akur dengan kata-kata bapa mentuanya itu.

Maniam suka menolong orang, contohnya dia menolong Seman untuk mendapatkan kerja di kebun tempatnya bekerja. Selain itu, dia seorang yang mengenang budi, contohnya Maniam mengenang budi Musa yang telah menyelamatkannya ketika dia dipukul oleh orang yang tidak dikenali ketika hendak meninggalkan kebun Cangkat Lima pada suatu awal pagi. Maniam seorang yang penyayang, buktinya dia amat berat hati untuk meninggalkan isterinya yang sarat mengandung. Maniam bertemu dengan anaknya, Inspektor Ramakrisyhnan yang tidak pernah dilihatnya itu semasa dia ditahan oleh Jepun. Dia bersimpati kepada orang lain, contohnya dia bersimpati dengan Mak Limah yang ditangkap oleh Jepun dan meminta anaknya Rama membebaskan Mak Limah.